Momenteel heb ik verlof. Al is dit een betrekkelijk begrip, want het huishouden van zes gaat hier gewoon door. Het maakt maar weer eens duidelijk dat het gezin een behoorlijk intensief gebeuren is. Zeker deze maand is qua drukte een topmaand.
Ik zie uit naar de vakantie. Op dit moment hebben we nog geen vakantiebestemming gekozen. Dát we gaan lijkt zeker. Rest nog de vraag: Waar gaan we naar toe?
Naar Frankrijk of Zweden?
Nee, Jade voelt zich al misselijk voordat we de eigen straat uit zijn.
Naar één van de eilanden?
Ja, leuk. Er is alleen nauwelijks nog plek en TVTAS is eigenlijk te duur. En niet onbelangrijk: houden we het droog dan daar?
Naar Zeeland?
Daar zijn we iets te vaak geweest en het was de laatste keer twee weken lang geen best weer.
Naar Duitsland of Limburg?
Daar missen we dan toch weer de zee.
Of kopen we een nieuwe tent? De bungalowtent die we nu hebben, heeft tentstokken met een immens gewicht en niet onbelangrijk: onze auto met de tent erin maakt het niet meer mogelijk om met zijn zessen op vakantie te gaan. Maar ja, wie moet er dan thuisblijven... (grapje).
Ja een nieuwe tent! En koop dan ook meteen maar slaapzakken, campingstoeltjes, pannenset, luchtbedden en wat dies meer zij.
Een caravan?
Die hebben we niet. We hebben niet eens een trekhaak.
Kortom, het is maar goed dat ik verlof heb (om te studeren), want keuzes maken is een vermoeiende bezigheid. Gelukkig hebben we in ieder geval straks vakantie om van de keuzestress uit te rusten. Nu ja, met zijn zessen zes weken lang thuis rondspringen lijkt mij toch wel een verontrustende gedachte. We gaan dus in ieder geval weg...
(Nog één vraag: welk studieboek zal ik straks gaan lezen?)
