Waarom doe ik wat ik doe? Waarom zijn we bijvoorbeeld voor de vijfde keer in een adoptieprocedure gestapt? Eerlijk gezegd, kan ik er geen eenduidig antwoord op geven. De een houdt zich bezig met salsa. De ander verzamelt modeltreintjes. Nou ja, ik 'verzamel' dus blijkbaar adoptiekinderen.
Zo zit het natuurlijk niet. Er is geen sprake van verzamelwoede of zoiets dergelijks. Dat is meer iets van vroeger. Lp's, c.d's. Nee, die tijd van neuzen bij de platenboer in Utrecht, op de Oudegracht is voorbijgegaan. En nee, ik heb ook geen last van ridderlijke gevoelens om via de adoptieweg de wereld te verbeteren. Nee, het komt gewoon zo. Het komt op mijn weg. Van het een komt blijkbaar het ander. Of ... ligt het toch anders?
Laatst fietste ik terug van school. Een kind uit 'mijn verzameling' was naar school gebracht en ik fietste huiswaarts. Ik vroeg mijzelf al fietsend af: hoeveel jaar komen er eigenlijk nog dat de kinderen op de basisschool (mogen) zitten? Tien jaar... (ik rekende de vijfde in spé voor het gemak even mee).
Mijn hart sloeg er een tel van over. Dit laatste kan ook komen door de ijzige kou van die dag. Er was die dag ook een stuk tussen thuis en school met venijnige tegenwind. Die stukken heb je wel eens. Die stukken heb je overal. Ze rimpelen het water alleen maar, zei een bijzonder positief mens mij eens. Maar al mijmerend en voortploegend op de pedalen kwam toch ook weer die vermaledijde waaromvraag naar boven. Waarom doe ik dit? Vragen die bij tegenwind wel eens willen opspelen, als duveltjes uit die bekende doosjes.
Toen ik de bocht inging en de wind voelde veranderen versnelde ik haast automatisch. Die stukken heb je er ook bij. Zomaar ineens. Die stukken heb je overal. Maar mijn gedachten hielden desondanks even halt. Eigenlijk is het toch wel heel grappig. Ben ik bijna zestig, kalend en grijzend, zit ik nog met kinderen op de basisschool. Ha, ha, ha. Ooit wel eens zoiets grappigs gehoord?
Forever young, I want to be, forever young... wie zong dat ook alweer? Hoe heette die groep ook al weer uit mijn blijkbaar niet zo lang geleden vervlogen jeugd?
Alphaville... Heb er ooit een CD van gehad.
BeantwoordenVerwijderenEn ja, het klinkt wel heel grappig, ik zie je al fietsen :-)
Bob Dylan. Veel mooier....!
BeantwoordenVerwijderenMay God bless and keep you always
May your wishes all come true
May you always do for others
And let others do for you
May you build a ladder to the stars
And climb on every rung
May you stay forever young
Forever young, forever young
May you stay forever young.
May you grow up to be righteous
May you grow up to be true
May you always know the truth
And see the lights surrounding you
May you always be courageous
Stand upright and be strong
May you stay forever young
Forever young, forever young
May you stay forever young.
May your hands always be busy
May your feet always be swift
May you have a strong foundation
When the winds of changes shift
May your heart always be joyful
And may your song always be sung
May you stay forever young
Forever young, forever young
May you stay forever young.
Dankjewel! Wat een prachtige inkopper. Aan deze dacht ik niet, maar is qua tekst wel even wat rijker dan Alphavilla. Ik zal het liedje eens opzoeken. En ja,...God is ook in het woord.
BeantwoordenVerwijderenHaha, datzelfde beleven wij ook.
BeantwoordenVerwijderenRond de 60 jaar en nog steeds kind op de basisschool en een kleintje in het ledikantje.
Alleen geen adoptiekinders maar pleegkinders.
We blijven er 'jong' bij!