zaterdag 15 mei 2010

Jagers en verzamelaars

Gisteren was ik samen met de jongens op stap. De dames winkelden in Batavia Stad - waar wij natuurlijk van gruwelden. Nee, wij gingen liever aan de rol...
Nou ja, in het museum nabij konden wij mannen niet veel kwaad aanrichten, hoor. Spelen met water was onze hoofdact. Toch was het gezellig met de mannen. Een boterhammetje met pakje melk ergens aan een tafeltje. De helden bij elkaar! Een bootje of hoedje vouwen van papier en intussen praten over wat wij mannen belangrijk vinden (de inhoud ervan blijft onder ons).
Een paar uur later werden we -toch ook wel weer prettig- herenigd met de vrouwen en gingen we weer op huis aan.

Ja, de meivakantie zit er bijna op. Eerlijk gezegd zag ik er enigzins tegenop, maar het is me 100% meegevallen. Ja, ik zal ze missen.
Maandag gaat het spul weer naar school en mogen we weer 'vroeg' opstaan. Dat is me trouwens een ritueel, zeg. Karin doet de kleren. Gelukkig. Kleren zijn niet mijn sterkste kant. Ik kan geen broek terugvinden in de kast. En de strijd om rokjes bij de dames verlies ik geheid, terwijl een broek misschien beter is, gezien de gevoelstemperatuur.
Soms ruim ik de was op, om Karin te ontlasten. Een klein probleem: ik kan maar steeds geen onderscheid maken wat van wie is...

Nu kook ik gelukkig graag. (Waarschijnlijk ook, omdat ik van eten hou.)
Dus blijft voor mij de taak over van het versterken van de inwendige mens. 's Morgens vroeg ziet dit er zo uit: bakjes vullen met fruit (of koek), de bekers met drinken, de verschillende tasjes klaarzetten, de tafel dekken, thee zetten, boterhammen smeren, melk in de bekers (met thee: de Chineze dames houden niet van koud en de jongens doen hier vrolijk aan mee)... Ik kan het bij wijze blindelings.

Ach, wij mannen moeten toch iets doen naast ons werk. Jagen is nu eenmaal verleden tijd. Al zou een hobby toch ook wel goed zijn. Of misschien weer de sport oppakken. Rennen? Zwemmen? Tennissen? Lange wandelingen doen? Graag! alleen nu nog gaan doen...
Af en toe als de mannen in het gezin eropuit is misschien ook wel een goed tegenwicht voor al die verzorgende taken die er dagelijks liggen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten