Afgelopen woensdag ging ik met een horde jongens naar Lelystad. Jonah vierde zijn verjaardagsfeestje met de film The Karate Kid. Jonah heeft de hele film (bijna tweeënhalf uur zonder pauze) ademloos uitgekeken. De rest van de jongens kon het soms niet nalaten de filmbeelden na te spelen in de verder verlaten bioscoopzaal.
Jonah verduidelijkte mij tijdens de film nog dat 'karate' niet de juiste titel van de film was. Aangezien het zich in China afspeelt zou de film eigenlijk The Kung Fu Kid moeten heten. Karate in China heet Kung Fu.
Na de film zochten we tevergeefs naar een friettentje in de buurt dat nog open was. Het was al bij zevenen en de mannen waren hongerig. Gelukkig was in Zeewolde de plaatselijke cafetaria nog niet gesloten: 1-o voor Zeewolde tegen Lelystad.
Het is druk. Het bord in de keuken staat vol gekriebeld met nog uitstaande afspraken. In de praktijk behelst dit vooral halen en brengen.
Daarbij heb ik een agenda die sinds begin augustus langzaam doch gestaag is volgestroomd. Het ingewikkelde van dit alles is dat ik in mijn werk aan mensen mag/moet doorgeven dat we ons geen zorgen dienen te maken en dat agenda's niet het ritme van ons leven mogen bepalen.
Goed om deze laatste woorden weer eens op te schrijven. Want, eigenlijk is het ook zo.
In een elfje uit de losse pols gaat dat zo:
ik
maak mij
stil en geen
zorgen meer
agenda zwijg
nu
Er zijn veel variaties mogelijk op deze 'simpele' tekst. Tijd heb ik daar niet voor... Jade roept vanaf het toilet dat het papier op is.
Ik heb die film net gezien tijdens mijn vlucht naar California (waar we voor de herfst en winter in Nederland heenvluchten, haha).
BeantwoordenVerwijderenEn wat agenda's betreft.... mijn oplossing was eerst: schaf er geen aan, dan kan hij ook niet vol raken... maar dat werkte niet echt :)